yerebatan Sarnıcı hakkında bilinmesi gereken 10 gerçek

Başlangıçta su depolamak için inşa edilen sarnıç, Osmanlı fethinden sonra kullanılmaz hale gelmiştir. 19. yüzyılda yeniden keşfedilen yapı restore edilerek 1987 yılında müze ve etkinlik alanı olarak halka açılmıştır. Yıllar boyunca konserlere, ışık gösterilerine, sergilere ve hatta moda şovlarına ev sahipliği yaparak tarih, sanat ve eğlenceyi benzersiz bir ortamda harmanlamıştır.

Yerebatan Sarnıcı'nın eşsiz güzelliği film yapımcılarının ilgisini çekmiş ve içinde birçok film çekilmiştir. Önemli filmler arasında Inferno ve From Russia with Love yer almaktadır. Sarnıcın ürkütücü atmosferi, bir James Bond filmindeki sahneler de dahil olmak üzere, sarnıcın cazibesini ve kültürel önemini artıran dramatik bir fon görevi görmüştür.

Sarnıç, Osmanlı döneminde darphane olarak işlev görmesi de dahil olmak üzere çeşitli gizli görevler üstlenmiş ve zaman içinde uyarlanabilirliğini göstermiştir. Halka açık olmasa da, derinlikleri gizli hazineler barındırmaktadır. Arkeolojik dalışlarda antik eserler, çanak çömlek parçaları ve Bizans sembolleriyle süslenmiş batık bir sütun ortaya çıkarılmıştır.

Adını yukarıdaki Stoa Bazilikası'ndan alan sarnıç, zulüm dönemlerinde dini törenler için kullanılmış olabilir. Muhtemelen Bizans ayinleri için kullanılan haçla süslü bir oda olan Baş Bazilikası'nı keşfedin. Bu gizli oda, sarnıcın zengin tarihine ilgi çekici bir katman eklemektedir.

Çok eski olmasına rağmen Yerebatan Sarnıcı'nın su kaynağı gizemini korumaktadır. Belgrad Ormanı gibi yerlerden gelen su kemerleri başlangıçta su sağlasa da, kesin rotalar ve mekanizmalar tarihçileri ve mühendisleri hala şaşırtmaktadır.

Yerebatan Sarnıcı, inşasından bu yana yaklaşık 22 önemli depreme dayanmıştır. Bu dayanıklılık, Bizanslı inşaatçıların olağanüstü işçiliğinin altını çizmektedir.

Sarnıcın yapısını ayakta tutan 336 mermer sütunun birçoğu antik Yunan ve Roma tapınaklarından ve kalıntılarından kurtarılıp yeniden kullanılmış ve mimarisine tarihi bir zenginlik katmıştır.

Yerebatan Sarnıcı'nın varlığı, birbirine bağlı diğer su sarnıçlarıyla birlikte Konstantinopolis'in savunmasında önemli bir rol oynamış ve şehrin yaklaşık 1.000 yıl boyunca düşman kuşatmalarına dayanabilmesine katkıda bulunmuştur.